19. Mektub’un "Beşinci Nükteli İşareti’nin baş kısmını" cümle cümle izah eder misiniz?

Beşinci Nükteli İşaret:

On Dokuzuncu Mektubun Beşinci Nükteli İşareti

Umûr-u gaybiyeye dâir hadîslerin birkaç misâlini zikrederiz.

Gaybî (normal şartlarda bilinmesinin imkânı olmayan, ancak Allah’ın bildirmesiyle hakkında bilgi sahibi olunabilen) işlerle ilgili hadîslerin birkaç misalini açıklayacağız. 

Resûl-ü Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, nakl-i sahîh ile ve mütevâtir bir derecede bize vâsıl olmuş ki, minber üstünde, cemâat-i Sahâbe içinde ferman etmiş ki: اِبْن۪ي حَسَنٌ هٰذَا سَيِّدٌ سَيُصْلِحُ اللّٰهُ بِه۪ بَيْنَ فِئَتَيْنِ عَظ۪يمَتَيْنِ

Sıhhati[1] tevatür[2] derecesinde olan ve dolayısıyla mütevâtir bir şekilde bize kadar ulaştığına göre Resul-i Ekrem (asm), sahabe cemaatinin içinde ve minber üstünde hutbe verirken buyurmuş ki; “Bu oğlum Hasan öyle bir seyyiddir ki, Allah onun vasıtasıyla iki büyük cemaatin (topluluğun) arasını bulacak”

İşte kırk sene sonra İslâm’ın en büyük iki ordusu karşı karşıya geldiği vakit, Hazret-i Hasan radıyallâhü anh Hazret-i Muâviye (ra) ile musâlaha edip cedd-i emcedinin mu‘cize-i gaybiyesini tasdîk etmiştir.

İşte Peygamber Efendimizin bu sözünden yaklaşık kırk (40) sene sonra İslam’ın en büyük iki ordusu (Sıffin[3] savaşında) karşı karşıya geldikleri vakit, Hz. Hasan[4] (ra) Hz. Muaviye[5] (ra) ile barış antlaşması[6] yapıp en büyük atası olan Hz. Muhammed (asm)’ın bu gaybî (gerçekleşip gerçekleşmeyeceğini ancak Allah’ın bileceği haber ile ortaya çıkan) mucizesini doğrulamıştır.

İkincisi: Nakl-i sahîh ile Hazret-i Alî’ye demiş: سَتُقَاتِلُ النَّاكِث۪ينَ وَالْقَاسِط۪ينَ وَالْمَارِق۪ينَ Hem Vak‘a-i Cemel, hem Vak‘a-i Sıffîn, hem Vak‘a-i Havâric hâdiselerini haber vermiş.

Gaybî haberlerin ikincisi; sıhhatli ve dosdoğru bir şekilde nakledildiğine göre Hz. Ali’ye[7] hitaben: “Sen ahdini bozan, haktan ayrılan ve dinden çıkan kimselerle savaşacaksın” demiş. Verdiği bu haber ile (Hz. Ali’nin, Hz. Aişe[8] ve Hz. Zübeyr[9] ve Hz. Talha[10] ile savaştığı) Cemel olayını, (Hz. Ali’nin Hz. Muaviye ile yaptığı) Sıffîn savaşını ve (Hz. Ali ile) Haricîler arasında yapılacak olan savaşları haber vermiş.

Hem Hazret-i Alî Hazret-i Zübeyr ile seviştiği bir zaman dedi: “Bu sana karşı muhârebe edecek, fakat haksızdır.”

Hz. Ali ile Hz. Zübeyr Bin Avvam (ra) birbirlerini sevdikleri ve aralarında herhangi bir anlaşmazlık bulunmadığı bir zamanda Peygamberimiz (asm) şöyle dedi; “Bu (Zübeyr) sana karşı savaşacak fakat haksız olacak.” (Yani “ey Ali! sen bu olaylarda nefsin için değil hak namına bulunacaksın. Senin içtihadın daha isabetli olacak” demektir.)

Hem Ezvâc-ı Tâhirât’ına demiş: “İçinizde birisi, mühim bir fitnenin başına geçecek. Ve etrafında çoklar katledilecek.” وَتَنْبَحُ عَلَيْهَا كِلَابُ الْحَوْئَبِ 

Hem ezvac-ı tahirata[11] (tertemiz hanımlarına hitaben) şöyle demiş: “içinizden birisi önemli bir fitne olayının başına geçecek. Bu olaylarda etrafında bulunan birçok kişi katledilecek. “Onlara Hav’eb köpekleri havlayacak”[12] demiş.

İşte şu sahîh, kat‘î hadîsler, otuz sene sonra Hazret-i Alî’nin Hazret-i Âişe ve Zübeyr ve Talha’ya karşı Vak‘a-i Cemel’de ve Muâviye’ye karşı Sıffîn’de ve Havâric’e karşı Harûrâ’da ve Nehrevân’da muhârebesi, o ihbâr-ı gaybînin bir tasdîk-i fi‘lîsidir.

İşte şu sıhhatli haberler ve gerçekleşerek doğruluğu herkesçe anlaşılan hadîslerde geçen hadiseler; Peygamber Efendimiz (asm)’ın bu sözü söylemesinden 30 yıl sonra Hz. Ali’nin Hz. Ayşe, Zübeyr Bin Avvam ve Talha Bin Ubeydullah’a karşı Cemel[13] hadisesinde, Hz. Muaviye’ye karşı Sıffin savaşında ve Haricilere[14] karşı Harurâ ve Nehrevan’da yapmış olduğu savaşları; Peygamber Efendimizin verdiği gaybî haberlerin fiili bir doğrulamasıdır.

Hem Hazret-i Alî’ye: “Senin sakalını senin başının kanıyla ıslattıracak” diye bir adamı ihbâr etmiş. Hazret-i Alî o adamı tanırmış. O da Abdurrahmân ibn-i Mülcemü’l-Hâricî’dir.

Peygamber Efendimiz (asm), Hz. Ali (ra)’a “Senin sakalını (sana suikast yapıp) senin başının kanıyla ıslattıracak” dediği bir kişiyi haber vermiş. Üstelik Hz. Ali (ra) o kişiyi tanırmış. O adam Abdurrahman İbn-i Mülcemü’l Haricî[15] adındaki kişidir.

Hem Hâricîlerin içinde ‘Zü’s-sedye’ denilen bir adamı, garib bir nişanla alâmet olarak haber vermiştir ki, Havâriclerin maktûlleri içinde o adam bulunmuş. Hazret-i Alî onu hakkāniyetine huccet göstermiş, hem mu‘cize-i Nebeviyeyi i‘lân etmiş.

Hem Haricîlerin içinde Zü’ssedye[16] lakaplı bir adamın olacağını, o adamın vücudunun bir yerinde alışılmadık bir alâmet bulunacağını haber vermiş. Hz. Ali, Haricîlerle yaptığı savaştan sonra Peygamberimiz (asm)’ın verdiği habere dayanarak şu şu özelliklerde bir kişi olması gerektiğini ve aranıp bulunmasını emretmiş. O adamın cesedi katledilen Haricîlerin içinde bulunmuş. Bunun üzerine Hz. Ali kendisinin ve taraftarlarının bu savaşta hak üzere olduğuna delil göstermiş. Aynı zamanda Peygamber Efendimizin mucizesini ilan etmiş.

Hem Resûl-ü Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, Ümm-ü Seleme’nin, daha diğerlerin rivâyet-i sahîhi ile haber vermiş ki: “Hazret-i Hüseyin, ‘Taff’ yani Kerbelâ’da katledilecektir.” Elli sene sonra aynı vak‘a-i ciğersûz vukūa gelip, o ihbâr-ı gaybîyi tasdîk etmiş.

Başta Ümmü Seleme’den[17] ve diğer bazı sahâbelerden sıhhatli bir şekilde rivayet edildiğine göre; Resul-i Ekrem (asm): “Hz. Hüseyin’in,[18] Taff yani Kerbela denilen yerde katledileceğini” haber vermiş. Peygamber Efendimizin verdiği haberden yaklaşık 50 yıl sonra ciğerleri dağlayan o uğursuz hadise gerçekleşmiş. Hz. Hüseyin, Peygamber Efendimiz (asm)’ın kendisi hakkında verdiği gaybî haberi şehadetiyle fiilen doğru çıkarmış.

Hem mükerrer ihbâr etmiş ki: “Benim Âl-i Beytim, benden sonra يَلْقَوْنَ قَتْلًا وَتَشْر۪يدًا  yani katle ve belâya ve nefye ma‘rûz kalacaklar.” Ve bir derece îzâh etmiş. Aynen öyle çıkmıştır.[19]

Hem Peygamber Efendimiz (asm) tekrarlı olarak haber vermiş ki; “Benim âl-i beytim benden sonra (yani ahirete göçtükten sonra) katledilecekler, çeşitli belalara uğrayacaklar ve sürgünlere maruz kalacaklar” diye buyurmuş. Ve bu haberleri bir derece açıklamış. Ne dediyse aynen çıkmış.