Namaz kılan kimsenin vücut, elbise ve namaz kılacağı yerin pisliklerden temizlenmiş olması lazımdır. Ağır necasetse (necaset-i ğaliza) pisliklerin katı durumunda olanlarından bir dirhemden (2.08 gr.) fazla bulunması, mayi ve akıcı olanlarından el ayasından (yani parmak diplerine kadar olan avuç içi genişliğinden) fazla bir sahayı kaplaması hâlinde namaz sahih olmaz. Bu miktarlardan az olan pislikler ise namaza mani değildir, fakat mekruhtur.
Hafif olan necasette ise (necaset-i hafife) beden veya elbiseye bulaşan miktar, beden veya elbisenin dörtte birinden fazla ise namaz sahih olmaz. Bu miktardan azı ise namazın sahih olmasına mani değildir, fakat mekruhtur.
İğne ucu gibi idrar serpintileri ile yollardan sıçrayan çamurlardan sakınmak çoğu zaman mümkün olmadığından bunlar bağışlanmıştır. Ancak bu pislikler suya karıştığı takdirde suyu kirletirler.1
Bununla beraber imkan varsa; bedenin, elbisenin ve namaz kılınacak yerin, pislik çok az bile olsa temizlenmesi bir fazilettir. Bir pisliğin az bir miktarın ile namaz kılınması sahih ise de kerahati vardır. Bunu gidermeden namaz kılmamak gerekir.2
Lütfi Şentürk, Seyfettin Yazıcı, İslam İlmihali, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, Ankara 2019, s.91
Ömer Nasuhi Bilmen, Büyük İslam İlmihali, Bilmen Yayınları, İstanbul ts., s 372
